Saint-Georges-d’Hurtières – 9 km

Routebeschrijving

Gisteren hebben we de route bij Tioulévé hebben gelopen, besluiten we vandaag een iets minder zware route uit te kiezen. Het wordt “Circuit des batteries”. Een route van 8,4 kilometer langs historische punten.
We parkeren de auto bij het Museum en lopen het bos in en al snel begint de klim naar boven. Het is een leuk smal pad en we passeren al snel de eerste oude muren, of eigenlijk overblijfselen daarvan.
Terwijl we steeds hoger lopen, hebben we tussen de bomen door een prachtig uitzicht op de omringende bergen. Als we het steile bospad verruilen voor een breed vlakker pad, zien we een hut liggen. De hut is nieuw en biedt de mogelijkheid om te picknicken aan de tafel. Achter de hut zijn overblijfselen te zien van de mijnbouw die in dit gebied heeft plaatsgevonden. We lopen verder en komen langs de eerste resten van een barak. De muren zijn enorm dik. Gezien de staat van het bouwwerk, gaan wij niet binnen kijken. Zonde dat het zo in verval is geraakt.
Bij het uitzichtpunt gaan wij even pauzeren om wat te eten en drinken. Niet veel later passeren wij een volgende bunker. Ook deze is in slechte staat. Rood-wit lint geeft aan dat het niet de bedoeling is dat je naar binnen gaat. En gezien de ingestorte stapel grote stenen snappen wij waarom.
Wij vervolgen onze route en komen langs diverse ingangen. Een blik naar binnen laat zien dat dit ruimtes zijn die wellicht vroeger voor opslag zijn gebruikt. Dan passeren we een bordje. Er moet nog een barak zijn. Dus we klimmen nog een stuk om de volgende ruïne te bekijken. Deze is op het dak na nog in redelijke staat. Een ding blijken alle barakken gemeen te hebben, ze worden opgeslokt door de natuur.
We vervolgen onze route en beginnen langzaam te dalen. Als we wederom een paar deuren in de rotswanden zijn gepasseerd zetten we de afdaling echt in. Over hetzelfde pad als waar we naar boven zijn gekomen dalen we nu af. De gladde delen over rotsen zijn voorzien van staalkabels. En dat is toch wel handig. Naar beneden loop je altijd een stuk vlotter dan naar boven. Voor we het weten zijn we weer bij de auto. Onze wandelschoenen verruilen we voor een minder modderig paar schoenen. De honden liggen al heerlijk in de auto als we terugrijden naar ons vakantieverblijf.

Over de barakken en mijnbouw nabij Saint-Georges – d’Hurtières
In het gebied rond Saint-Georges-d’Hurtières kun je wandelen langs resten van oude bunkers en mijnen. De bunkers die je op de route passeert zijn gebouwd rond 1880. Ze waren bedoeld om de grens met Italië te bewaken, maar zijn later verlaten. Veel van deze bunkers zijn nu vervallen of overgroeid. Maar het geeft je wel een idee van hoe het gebied vroeger werd verdedigd.
Langs de route zie je ook sporen van mijnbouw. In dit gebied werd al in de Romeinse tijd ijzer en koper uit de grond gehaald. Rond 1930 zijn de laatste mijnen gesloten. Reden voor de sluiting was de uitputting, dalende prijzen en buitenlandse concurrentie. Het museum “Le Grand Filon” in La Minière geeft meer inzicht in de geschiedenis van de mijnbouw en je kan ook een rondleiding doen (Franstalig).
Bron: Saintgeorgesdhurtieres.fr, grandfilon.net en portedemaurienne-tourisme.com