Fays-les-Veneurs – 14 km

Routebeschrijving

We gaan weer een dagje wandelen in de Ardennen. Ik wil gaan trainen met mijn trekkingsrugzak, dus we besluiten een makkelijke route te zoeken. Het wordt een route van 13,5 km in Fay-les-Veneurs. De avond voor vertrek blijkt bij het afstellen van mijn trekkingsrugzak dat het niet te doen is om zowel de rugzak als mijn fototoestel te dragen. Tja… Kleine camera mee? Nee, die foto’s halen het toch echt niet bij mijn spiegelreflexcamera. Dus dan maar trainen met de dagrugzak, want dan kan ik mijn spiegelreflex wel dragen.
De volgende ochtend vertrekken we vroeg. Ze geven regen af en onderweg valt er genoeg. Als we de auto bij de Sint Remigiuskerk (1931) parkeren is het gelukkig droog. We trekken onze schoenen aan, pakken de rugzakken en lopen, onder de expresweg N89/E46 door, het dorp uit. Het eerste deel van de route lopen we tussen de weilanden. In een aantal staan koeien. De meeste rennen vriendelijk op ons af, maar als we een weiland passeren met een flinke stier en één koe, zijn we blij dat ze achter het prikkeldraad lopen. Zij komen ons namelijk met een wat ander humeur begroeten.
De zon begint steeds meer te schijnen als we van de weilanden het bos inlopen. Het is een mooi bos, bestaande uit voornamelijk loofbomen. We lopen door het bos tot we bij een weg uitkomen. Het is lunchtijd, dus we houden hier even pauze. Na de lunch vervolgen we de route die een stukje over de weg loopt. Dan gaan we weer het bos en we lopen langs de oever van het riviertje “les Aleines”. Ook passeren we divers grotten waarvan de meeste zijn afgedicht met een plaat waarin een gat zit. Het blijkt dat dit oude leisteengroeven zijn welke zijn omgebouwd tot natuurlijke reservaten voor vleermuizen.
De route begin langzaam te klimmen en het pad leidt ons weg van de rivier. Het loofbos maakt plaats voor dennenbos. Inmiddels is het zo warm geworden dat we besluiten in onze jas/vest uit te doen en in ons T-shirt te lopen. Dat hadden we niet verwacht toen we de weersverwachting lazen! Na een kort stukje dennenbos lopen we nu weer door de weilanden. Aan de andere kant van de heuvel zien we de koeien lopen die ons op de heenweg vriendelijk kwamen begroeten. Via de toerit van de expresweg lopen we weer richting Fay-les-Veneurs. Als we bij de auto zijn, balen we een klein beetje. We hadden wel wat langer willen wandelen door dit gebied. Het was een makkelijke, maar prachtige route!

Over Fays-les-Veneurs
Fays-les-Veneurs is een dorp in de Belgische provincie Luxemburg. Het is een deelgemeente van Paliseul en was een zelfstandige gemeente tot de fusie in 1977. Het dorp onderscheidt zich door een netwerk van straten en straatjes waarin je als bezoeker verloren dreigt te lopen.
Bron: Wikipedia en si-paliseur.be